Woensdag 17 december kwam ik samen met Bart aan op de afrikandertuin, en tot onze verbazing was er weer wat kapot. Onze kluisjesman Thijs had net 2 weken daarvoor onze deuren weer gerepareerd, maar helaas was dit kennelijk niet voldoende bestand tegen het nieuwe geweld. Deuren waren half open getrokken, de veranda nog iets meer kapot getrapt, en tot mij eigen grote verbazing waren zelf onze 15 jaar oude cyprussen geknakt. Ik vind het altijd vervelend als er iets wordt gesloopt in de tuin, maar ik vind het verschrikkelijk als de planten zonder enige reden worden beschadigt. Wat ik vooral niet leuk vind voor de wijk, is dat alle bewoners die ik de zelfde woensdag tegenkwam, bijna allemaal het hartstikke jammer vinden dat het gebeurt is. 

Maar gelukkig was ik met Bart en hij kan ook wel een schroefje vast draaien, dus we zijn gelijk begonnen met het herstellen van het huisje. We hebben alle kapotte onderdelen er af geschroeft,alle bouten en schroeven weer lekker stevig aan gedraaid. Tuinvrouw Karin was ondertussen langs gekomen om ook te helpen met de herstel werkzaam heden. Samen hebben we de nieuwe platen op maat gezaagt en geverft, en die toen weer keurig opgehangen. Karin heeft ook geprobeert de bomen weer te planten, alleen weten we niet zeker als onze schatjes het geweld aan hun stammetjes zullen overleven.

Laten we hopen dat het wel de laaste keer was voor 2008